Gencianeto(-di-fueio-courto)
Gentiana brachyphylla
Gentianaceae
Àutri noum : Gensianeta , Gansaneta, Preiret.
Nom en français : Gentiane à feuilles courtes.
Descripcioun :La gencianeto-di-fueio-courto trachis dins li pelouso roucaiouso d'auto mountagno. Flouris après lou desneva. Li fueio soun courteto e fan de rouseto basalo, pamens èi subretout emé soun "calice" gaire o quàsi pas ala (alo < 0,5 mm), que se destrìo de sa cousino la gencianeto-di-fueio-redouno, Gentiana orbicularis, que se vèi dins li mémi relarg.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 6 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gentiana
Famiho : Gentianaceae
Ordre : Gentianales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1800 à 3200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso roucaiouso
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Gentiana brachyphylla Vill., 1779
Òrdi(-faus-segue)
Hordeum secalinum
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Orge faux seigle.
Descripcioun :Aquest òrdi trachis majamen dins li prado de sègo. Fai uno espigueto de 3 à 7 cm au bout d'uno longo tijo primo. Li fueio d'en bas an uno guèno pelouso e d'auriheto courteto (< 1 mm). Coumpara emé lis àutris òrdi que ié sèmblon.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hordeum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado : Noun
Mai à juilet
Liò : Prado de sègo
- Prado
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Hordeum secalinum Schreb., 1771